Bir Çocuk, Bir Ekmek, Bir Umut
Neredeyse hiç televizyon izlemem. Bazen yemek yerken arkada ses olsun diye açarım. Bazen de dünyada neler olup bittiğini öğrenmek için sabahın köründe ayakta dikilerek gazete manşetlerini okuyan abi ve ablaların programlarını açar izlerim. Evet, sadece haberleri izliyorum bu ara. Bakmayın böyle basitçe ifade edildiğine ama bu topraklarda, televizyondan haber izlemek bile yürek ister, cesaret ister. Küçükken; “Chucky” adında bebek görünümlü, değişik, enteresan, korkunç bir film karakteri vardı. Bizim nesil iyi bilir bu filmi. 🙂 İşte ben o filmi izlemekten tırsardım, hatta hepimiz tırsardık ama ben yine de korka korka izlerdim. Şu an aynı şekilde haberleri de korka korka izliyorum. Niye derseniz, bildiğiniz üzere bu ülkede, bu topraklarda alışık olduğumuz ya da maruz kaldığımız, ya da bize müstahak olan bazı şeyler var. Acı şeyler… Kanlı, şiddetli, çaresizce, acıklı, korkunç, ahlaksızca, hukuksuzca, vicdansızca şeyler bunlar… Evet, bunların hepsi var bu ülkede. Hatta her kanalın haber b...