Fatih Pekel

Hiç sevmediğim bir kelime: “Globalleşme” nam-ı diğer “KÜRESELLEŞME”… Evet, dünya git gide küreselleşiyor, ortak pazarlar kuruluyor, kültürler hızla birbiriyle etkileşiyor, Amerika’da biri osursa Türkiye’den duyuluyor… Bir kıvılcım hemen alev alıyor ve daha çok yere ateşini taşıyor. Küresel, büyük, pis şirketler kuruluyor. İthalat, ihracat tavan yapıyor. Tüketim dudak uçuklatan vaziyette. Sırf insanlar tüketsin, biz de kar yapalım mantığı ile dıdısının dıdısı dediğimiz eşyalar, gıdalar ve makineler icat ediliyor. Bu tüketim çılgınlığı başımıza büyük dertler açıyor ve açacak da… Hızla ve vahşice küreselleşen bu dünyada, Allah’tan tek isteğim, insanların küreselleşmemesi. Global anlamda değil. Bildiğin küresel, daire, yuvarlak anlamda. :) Şayet zamanında tığ gibi delikanlı olan insanoğlu, şimdi şehir çöplüğünü aratmayan pis midesiyle git gide küresel, yuvarlak bir vaziyet alıyor. Artık insanoğlu bir simit yediğinde doymuyor ve şükretmiyor. İlla bilmem ne sosunda zarifçe dinlendir...

Bugün size biraz önce tuvalette aklıma gelen, beni bayağı bir düşündüren bir konu hakkında yazacağım. Şimdi organik-morganik başlığını görüp de eyvah bu sabah programlarının sağlık köşesindeki adamlar gibi bize birkaç şey sallayacak dediğinizi duyar gibiyim ama durum farklı. Tamam organik-morganik ama “ses”ten bahsedeceğim. Şimdi, organik ne demek abi? Doğal demek değil mi. İnsan eli değmemiş, ya da insan elinin dolaylı yada direk olarak bozmadığı, bozamadığı şeylere (genellikle nimetlere) organik diyoruz. Genel olarak güncel tanımı bu gibime geliyor. Ben bu organiklik işini sese taşıdım abi. Şöyle ki… Çoğu şey gibi seslerin de zararlısı ve yararlısı vardır. İnsan eliyle direk veya endirekt oluşan sesler; vücudumuza, ruhumuza ve bünyemize zararlıdır inancındayım. Düşünsenize hafifçe yüksek bir yerden boşalıp akan suyun, bir insan icadı olan tuvalet tasına döküldüğünü… Kötü bir ses. Ne kadar yapay. Çünkü insanoğlu boş durmamış, petrolü bulmuş ve bunun için savaşlar yapmış. Petrolü i...

Saftım, çocuktum… Köydeki amcamların “Pamuk” isminde bir köpeği vardı. O köpek, her yaz ziyarete gittiğimizde; beni görür görmez tanırdı. Yabancılara sergilediği saldırgan tutumdan eser kalmazdı. Pamuk’un beni bu kadar uzun bir süreden sonra nasıl tanıyabildiğini amcama sorduğumda gayet çocuk şaşırtıcı bir yanıt aldım. Köpeklerin koku alma duyusu ve hafızası çok gelişkindi. Kendisine dost bildiklerinin kokusunu hemen hatırlar ve ona göre davranırlardı. Bu benim için çok enteresan ve güzel bir şeydi. Yoksa hala Pamuk’un beni karakaşımdan, kara gözümden tanıdığını sanacaktım. Bu gerekli bilgiden sonra o köpeğe daha da yakınlaştım, sevdim, okşadım. Ne kadar kokum varsa saçmaya çalıştım. :) Çocukluğumun en güzel anılarıydı bunlar… Aylar geçti, yıllar geçti. Pamuk öldü… Büyüdüm, kirlendim ve kirlettim dünyayı. Büyük bir keşmekeşlik içinde herkes gibi hayata devam ediyordum. Bu ruhsuz ve çocuk saflığına muhtaç dikte yaşantı içinde, belki de yaptığım en iyi şey âşık olmaktı. Evet, âşık olmuşt...

Her geçen gün bize zor ve uzak gelen şeyler sıradanlaşıyor ve kolaylaşıyor. Bunda teknoloji ve internetin çok büyük payı var. Eskiden çok zor yapılabilen şeyler artık internet sayesinde çok kolay. Mesela radyo yayını… Eskiden olsa, bir radyo yayını yapmak için büyük paralar harcayıp bir sürü şey (frekans, verici, mikser vs.) satın almanız gerekirdi. Ama şimdi ise basit bir radyo yayını için; bir bilgisayar ve internet bağlantısı yeterli. Sizden alsa alsa en fazla yarım saatinizi alan bu iş nasıl oluyor hiç merak ettiniz mi? Bu yazımda internetten canlı olarak basit bir radyo yayını nasıl yapılır göstermeye çalıştım. Umarım işinize yarar. Şimdiden kolay gelsin… Artık bu yazının bir de videolu anlatımı var. Eğer internetten radyo yayını yapmanın videolu anlatımını görmek istiyorsanız buraya gelin . Bu konu hakkında şu iki yazıya da göz atmanız yararlı olacaktır: - İnternetten Radyo Yayını Yapın (Videolu Anlatım) - Web Sitenizde Radyo Yayını Yapın (Videolu Anlatım) Resimli anlatım üç ana ...

Gizlice elini götürdü ellerine O an donuktu sanki Soluktu rengi Sönüktü gözleri Karanlık gündüzlerden biriydi Belki de sadece tutmak için tutuyordu ellerini Kim bilir? Seviyorum diyordu içinden O da onu seviyordu belli ki Çekmedi elini ellerinden Yüzü kızardı sadece Salakça bir tebessüm suratında belirdi Kaçaktı gözleri Soğuktu elleri Titrekti sözleri Bir aşk mı doğuyordu bu çay bahçesi masasında Ya da basit, sıradan, gündelik bir heves miydi bu da? Bir aşk daha mı çıkacaktı meydana Ya da milyonlarca ölüsünün yanına mı gömülecekti bu da? Kim bilir? Denemek bedava Denemek bedava da Olan yıllara Kalplere Gönül ve bilumum yedek parçaya Ağustos 2011